اختلاف دما چالش اصلی برای ساخت سازه‌های فضایی است
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۵۲۳۵۹
یک پژوهشگر علوم فضایی گفت: به دلیل اینکه در فضا منطقه‌ای تحت عنوان جو وجود ندارد، تعادل دمایی در نقاط مختلف آن موجود نخواهد بود و همین عامل منجر به سخت شدن شرایط سازه‌های فضایی می‌شود.
عمران مرادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به اقدامات لازم در جهت ساخت سازه‌های فضایی، اظهار کرد: در صنایع فضایی برای ساخت سازه‌ها مسائل بسیاری وجود دارد که باید به مورد توجه باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: زمانی که قرار است سازه فضایی تولید شود مسائل بسیاری مورد توجه قرار می‌گیرد که یکی از آنها نوع سوخت مورد نیاز است. این بخش از صنایع فضایی مربوط به مسائل شیمیایی می‌شود.
این پژوهشگر علوم فضایی ادامه داد: یکی دیگر از مسائل حائز اهمیت در ساخت سازه‌های فضایی، متریال‌های مورد نیاز است.
وی تصریح کرد: درواقع متریالی که برای ساخت مصنوعات فضایی استفاده می‌شود باید از شرایط خاصی برخوردار باشد که این شرایط قطعاً با ساخت هواپیما تفاوت دارد.
مرادی در رابطه با شرایط خاص ساخت سازه فضایی گفت: درواقع شرایط قرارگیری سازه‌ها در فضا بسیار سخت‌تر از جو زمین است و در این حوزه نوع متریال نقش تعیین کننده دارد.
وی تاکید کرد: یکی از مسائلی که شرایط ساخت مصنوعات فضایی را دشوار کرده است، اختلاف دمای بسیار شدیدی است که در فضا وجود دارد.
این پژوهشگر علوم فضایی ادامه داد: درواقع سازه‌هایی مانند فضاپیمای باسرنشین و بدون‌سرنشین و سایر سازه‌ها از جمله ماهواره‌های مختلف باید به نحوی طراحی شوند که در مقابل اختلاف دمای فضا مقاوم باشند.
وی تصریح کرد: زمانی که سازه‌ای مانند فضاپیما یا ماهواره در فضای خارج از جو قرار می‌گیرد، بخشی از آن‌که به سمت خورشید قرار گرفته است باید دمای بسیار بالایی را تحمل کند؛ از طرفی بخش دیگر سازه که در سایه قرار گرفته نیز دمای بسیار پایینی را تجربه می‌کند.
مرادی در همین رابطه افزود: درواقع به دلیل اینکه در فضا منطقه‌ای تحت عنوان جو وجود ندارد، تعادل دمایی در نقاط مختلف آن موجود نخواهد بود و همین عامل منجر به سخت شدن شرایط سازه‌های فضایی می‌شود.
کد خبر 664037منبع: ایمنا
کلیدواژه: آینده کیهانی ماموریت فضایی فناوري هاي فضايي اقتصاد فضایی ایستگاه فضایی فناوری فضایی تازه های فضایی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سازه های فضایی ساخت سازه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۵۲۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا آدم فضایی‌ها را پیدا نمی‌کنیم؟
مقاله‌ای که اخیراً توسط «مایکل گرت» (Michael Garrett)، استاد اخترفیزیک «دانشگاه منچستر» (University of Manchester) نوشته شده، نشان می‌دهد هوش مصنوعی ممکن است توضیحی برای این پرسش باشد که چرا ما هنوز با تمدن‌های پیشرفته فناوری در نقاط دیگر جهان روبه‌رو نشده‌ایم.
به گزارش ایسنا، فرضیه‌های زیادی برای توضیح دادن این پرسش وجود دارند که چرا ستاره‌شناسان هیچ نشانه‌ای را مبنی بر وجود حیات بیگانه در مجموعه وسیعی از داده‌های نجومی جمع‌آوری‌شده در ۶۰ سال گذشته کشف نکرده‌اند. از جمله این فرضیه‌ها می‌توان به «پارادوکس فرمی» (Fermi Paradox)، «فرضیه باغ وحش» (Zoo Hypothesis) و «نظریه جنگل تاریک» (Dark Forest Theory) اشاره کرد.
گرت استدلال می‌کند که هوش مصنوعی می‌تواند یک فیلتر قوی باشد. استدلال گرت این است که روبه‌رو شدن هر تمدنی با یک مانع جهانی یا چالش غیر قابل عبور، مانع از ظهور حیات هوشمند می‌شود.
به گفته گرت، هوش مصنوعی می‌تواند مسئول فقدان تمدن‌های فناورانه پیشرفته باشد، زیرا این فیلتر پیش از آن ظاهر می‌شود که یک تمدن بتواند به سفر چندسیاره‌ای دست یابد. نکته ناامیدکننده‌تر این که استدلال گرت نشان می‌دهد طول عمر معمول هر تمدن فنی کمتر از ۲۰۰ سال است.
با وجود این، همه ماجرا با غم و اندوه همراه نیست، زیرا هوش مصنوعی مزایایی هم دارد.
مزایا و خطرات ابرهوش مصنوعیهوش مصنوعی در مقایسه با سایر فناوری‌های بالقوه مخرب، در مقیاس‌های زمانی بی‌سابقه‌ای توسعه یافته است. این فناوری در بافت زندگی روزمره ما ادغام می‌شود و اساسا نحوه تعامل ما را با فناوری تغییر می‌دهد.
ظاهرا هیچ حوزه‌ای، از مراقبت‌های بهداشتی گرفته تا تجارت و آموزش، پلیس و امنیت ملی دست‌نخورده باقی نمانده است. گرت نوشت: فکر کردن به حوزه‌ای که هنوز با ظهور هوش مصنوعی روبه‌رو نشده باشد، دشوار است.
هوش مصنوعی مانند هر فناوری دیگری، با وجود همه خوبی‌های بالقوه‌ای که ممکن است داشته باشد، پتانسیل بسیار بالایی را برای آسیب رساندن دارد. گرت اظهار داشت: جای تعجب نیست که انقلاب هوش مصنوعی، نگرانی‌های جدی را در مورد مسائل اجتماعی مانند جایگزینی نیروی کار، سوگیری در الگوریتم‌ها، تبعیض، شفافیت، تحولات اجتماعی، پاسخ‌گویی، حفظ حریم خصوصی و تصمیم‌گیری اخلاقی ایجاد کرده است.
اگرچه این نگرانی‌های اخلاقی و اجتماعی مستلزم بررسی جدی هستند، اما گرت استدلال می‌کند که ممکن است آنها عوامل موثر در سقوط تمدن نباشند. در سال ۲۰۱۴، «استیون هاوکینگ» (Stephen Hawking) فقید به طور آشکار هشدار داد که اگر هوش مصنوعی بتواند توانایی تکامل مستقل را به دست بیاورد، خود را دوباره با سرعت فزاینده‌ای طراحی کند و به ابرهوش مصنوعی تبدیل شود، به نوع بشر پایان خواهد داد. گرت خاطرنشان کرد: جامعه بشری به سرعت به یک قلمرو ناشناخته رانده شده است.
علاوه بر ترس در مورد سلاح‌سازی ابرهوش مصنوعی، گرت استدلال کرد که سرعت فرآیند‌های تصمیم‌گیری هوش مصنوعی می‌تواند تضاد‌ها را تشدید کند تا از اهداف اصلی بسیار فراتر برود. وقتی این سیستم‌های هوش مصنوعی دیگر برای وجود داشتن نیازی به حمایت تمدن‌های بیولوژیکی نداشته باشند، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
گرت نوشت: پس از رسیدن به تکینگی فناورانه، سیستم‌های ابرهوش مصنوعی به سرعت از هوش بیولوژیکی پیشی می‌گیرند و با سرعتی تکامل می‌یابند که کاملا از مکانیسم‌های نظارت سنتی عبور می‌کنند و به بروز پیامد‌های پیش‌بینی‌نشده و ناخواسته‌ای منجر می‌شوند که بعید است با علایق بیولوژیکی یا اخلاقیات همسو باشند.
وی افزود: عملی بودن حفظ موجودات زیستی با نیاز‌های گسترده آنها به منابعی مانند انرژی و فضا ممکن است بر کارآیی محاسباتی متمرکز نباشد و موجب شود که هوش مصنوعی به آنها مانند یک مزاحم نگاه کند.
این در واقع یک ایده نگران‌کننده است و نابودگران هوش مصنوعی به این سمت متمایل می‌شوند، اما در حال حاضر بدترین سناریو را نشان می‌دهد.
نقش حیاتی تنظیماتحقیقت این است که ما قلمرو ناشناخته هوش مصنوعی را می‌پیماییم و مسیر نهایی نامشخص است. هوش مصنوعی که در حال حاضر در زندگی روزمره با آن روبه‌رو هستیم، هنوز در چارچوب محدودیت‌های ایجادشده توسط انسان عمل می‌کند و لازم است بدانیم که ما هنوز عاملیت و توانایی شکل دادن به مسیر آن را داریم.
گرت باور دارد که راه حل موثر برای ایجاد یک شبکه ایمنی احتمالی در برابر خطرات یک ابرهوش مصنوعی فوق هوشمند، سفر چندسیاره‌ای است تا انسان به یک گونه بیولوژیکی چندسیاره‌ای تبدیل شود و بتواند از تجربیات خود در سیارات گوناگون استفاده کند، راهبرد‌های بقای خود را متنوع سازد و از شکست جلوگیری به عمل آورد.
با توجه به سرعت پیشی گرفتن هوش مصنوعی از سفر فضایی، این راه حل محتمل یا واقع‌بینانه به نظر نمی‌رسد. گرت نوشت: این به طور طبیعی ما را به سوی موضوع پیچیده تنظیم و کنترل هوش مصنوعی هدایت می‌کند. بدون مقررات عملی، دلایل زیادی برای این باور وجود دارد که هوش مصنوعی یک تهدید بزرگ برای مسیر آینده نه تنها تمدن فنی ما بلکه همه تمدن‌های فنی باشد.
وی افزود: اگرچه ذی‌نفعان صنعت، سیاست‌گذاران، کارشناسان و دولت‌ها پیشتر هشدار داده‌اند که ایجاد مقررات لازم است، اما ایجاد یک چارچوب نظارتی که در سطح جهانی قابل قبول باشد، چالش‌برانگیز خواهد بود.
با وجود این، وضع مقررات برای هوش مصنوعی غیر ممکن نیست. پیامد‌های تصمیم‌گیری مستقل هوش مصنوعی اخیرا به شکل‌گیری درخواست‌هایی برای توقف توسعه هوش مصنوعی تا زمانی منجر شده‌اند که یک شکل مسئولانه از کنترل و مقررات معرفی شود.
با توجه به اولویت‌های متفاوت فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ملل گوناگون، مشکلاتی در تدوین یک مجموعه جهانی از مقررات وجود خواهد داشت. علاوه بر این، پیشرفت سریع هوش مصنوعی احتمالا از چارچوب نظارتی توافق‌شده پیشی می‌گیرد و این نگرانی را ایجاد می‌کند که چارچوب‌ها همیشه از پیشرفت‌های جدید و پیش‌بینی‌نشده در این زمینه عقب‌تر باشند.
با نگاه کردن به آینده ممکن است بتوانیم دیدگاه بهتری را نسبت به چالش‌های کنونی خود به دست آوریم. گرت نوشت: با بررسی احتمالات درباره تمدن‌های بیگانه، این آزمایش فکری به ما کمک می‌کند تا به پایداری بلندمدت تمدن خود بیندیشیم، خطرات بالقوه‌ای را که با آنها روبه‌رو هستیم بشناسیم و درباره چگونگی غلبه کردن بر چالش‌های آینده فکر کنیم.
مدارس شرق کرمان چهارشنبه غیرحضوری شد